Eindelijk! Het is zo ver! Na bijna twee jaar in China, werd ik eindelijk subtiel omgekocht. Ik voel me nu pas echt deel uitmaken van de Chinese cultuur. Hoe ging het in z'n werk? Lees maar verder!
It finally happened! I finally got bribed! After nearly two years in China, I feel like I'm just now being accepted as an equal. How did it happen? Go ahead and read on!
Writing Paid Off - Betaald voor Schrijven
Ik wil gewoon even kort laten weten dat ik de betaling voor mijn verhaal in China Daily ontvangen heb. Je kan het artikel hier lezen, als je dat zou willen.
Ik kreeg er 20 euro voor, wat me niet slecht lijkt.
Ik schrijf er misschien nog één over het uithalen van mijn tanden, maar ik ben nog niet zeker.
Wat een heerlijk gevoel om die eerste stap te zetten naar het professioneel schrijven!
Just dropping you a quick line to let you know I have now received payment for my story on China Daily. You can read the story here, if you haven't read it yet.
I got paid 30 dollars for it, which seems fair to me.
I might write another one on my teeth being taken out, but I'm not sure yet. Just feels really great to take that first step to becoming a professional writer!
Qufu-Jinan Trip
 |
| Our tourguide: the Confucius descendant |
Time for the full report on our little trip of last weekend. We went to Jinan, capital of Shandong (our province) and Qufu, the hometown of Confucius, with our Chinese and Western colleagues.
Chinese Tandarts - Chinese Dentist
I DID IT! - GESLAAGD!
I was brave, courageous, bold, daring, and a whole lot more, and I did what needed to be done! Okay, technically, all I did was sit in a chair, but it required quite a bit of strength to stay there.
Ik was moedig, dapper, onversaagd en nog veel meer, en ik deed wat gedaan moest. Oké, technish gezien moest ik enkel in een stoel blijven zitten, maar dat vroeg toch behoorlijk veel mentale kracht!
I was brave, courageous, bold, daring, and a whole lot more, and I did what needed to be done! Okay, technically, all I did was sit in a chair, but it required quite a bit of strength to stay there.
Ik was moedig, dapper, onversaagd en nog veel meer, en ik deed wat gedaan moest. Oké, technish gezien moest ik enkel in een stoel blijven zitten, maar dat vroeg toch behoorlijk veel mentale kracht!
Gone for the Weekend - Weekendje Weg
We zijn door mijn 'college' uitgenodigd op een weekendje weg met alle leraren. In totaal zullen we met 8 westerlingen zijn, en ik-weet-niet-hoeveel (ik bedoel, ik weet het echt niet) Chinese collega's. We trekken naar Qufu, de geboorteplaats van Confucius, en naar Jinan, de hoofdstad van onze provincie.
We've been invited on a weekend trip by my college with all the teachers. All together, there are 8 of us westerners and an as yet unknown number of Chinese colleagues. We'll be traveling to Qufu, the birthplace of Confucius, and to Jinan, the capital of our province.
Ik schrijf een uitgebreid verslag met foto's eind volgende week, dan hebben we op donderdag en vrijdag geen les op de universiteit.
Ik moet, daarentegen, wel naar de tandarts op woensdag ochtend. Ik ben afgelopen woensdag geweest voor een tandsteenverwijdering (wat een woord!) en moet terug voor het vullen van een gaatje en laten trekken van alle (je leest het goed) wijsheidstanden. Ik hoop stiekem dat ze ze allemaal in één keer kunnen uithalen, ik eet wel papjes zoals toen ik nog een beugel had (weet je nog Mama? Gemalen kippenfilet met mayonaise, yum). Maar, blijkbaar is dat erg uitzonderlijk, en doen ze meestal maar een kant per keer om te zorgen dat je aan de andere kant nog kunt eten. Ach ja, we zien wel
I'll write an extensive report with pictures at the end of next week, on Thursday and Friday we don't have class at the university.
I do have to go to the dentist on Wednesday morning however. I went this past Wednesday to get my teeth cleaned, and have to go back for a filling and to get my 4 (yes, all of them) wisdom teeth cut out. I'm secretly hoping they'll pull all of them out at once. I'll just eat mush like I did when I had braces (remember Mom? Blended chicken with mayo, yum). But apparently they usually will only pull them on one side and leave the other side for later so you can heal properly. Then you can eat on the other side, so to speak. Oh well, I guess we'll see.
We've been invited on a weekend trip by my college with all the teachers. All together, there are 8 of us westerners and an as yet unknown number of Chinese colleagues. We'll be traveling to Qufu, the birthplace of Confucius, and to Jinan, the capital of our province.
Ik schrijf een uitgebreid verslag met foto's eind volgende week, dan hebben we op donderdag en vrijdag geen les op de universiteit.
Ik moet, daarentegen, wel naar de tandarts op woensdag ochtend. Ik ben afgelopen woensdag geweest voor een tandsteenverwijdering (wat een woord!) en moet terug voor het vullen van een gaatje en laten trekken van alle (je leest het goed) wijsheidstanden. Ik hoop stiekem dat ze ze allemaal in één keer kunnen uithalen, ik eet wel papjes zoals toen ik nog een beugel had (weet je nog Mama? Gemalen kippenfilet met mayonaise, yum). Maar, blijkbaar is dat erg uitzonderlijk, en doen ze meestal maar een kant per keer om te zorgen dat je aan de andere kant nog kunt eten. Ach ja, we zien wel
I'll write an extensive report with pictures at the end of next week, on Thursday and Friday we don't have class at the university.
I do have to go to the dentist on Wednesday morning however. I went this past Wednesday to get my teeth cleaned, and have to go back for a filling and to get my 4 (yes, all of them) wisdom teeth cut out. I'm secretly hoping they'll pull all of them out at once. I'll just eat mush like I did when I had braces (remember Mom? Blended chicken with mayo, yum). But apparently they usually will only pull them on one side and leave the other side for later so you can heal properly. Then you can eat on the other side, so to speak. Oh well, I guess we'll see.
From Rebel to 'Model Student'
I have a student at the Green Art school, who came in about two months ago. He's about 13 or 14 (I think) and he was added to a group of students around his age that already love to giggle.
He came with a warning too "if he's too rowdy, let me know!" Julia said.
Ik heb een student op de Green Art School die nu een tweetal maanden geleden bij één van de klassen gevoegd werd. Hij is ongeveer 13 of 14 jaar oud (denk ik) en hij werd in een groep geplaatst van andere studenten zijn leeftijd die sowieso al erg graag giechelen.
Hij kwam met een waarschuwing. "Als hij voor problemen zorgt, dan laat je het mij maar weten" zei Julia.
He came with a warning too "if he's too rowdy, let me know!" Julia said.
Ik heb een student op de Green Art School die nu een tweetal maanden geleden bij één van de klassen gevoegd werd. Hij is ongeveer 13 of 14 jaar oud (denk ik) en hij werd in een groep geplaatst van andere studenten zijn leeftijd die sowieso al erg graag giechelen.
Hij kwam met een waarschuwing. "Als hij voor problemen zorgt, dan laat je het mij maar weten" zei Julia.
Nage-dicht-enis
(Note: this post features Dutch poetry to commemorate the death of both my grandfathers on April 21st and May 1st of 2011. I have not translated the poems since that would require a lot of effort and did not seem necessary.)
Ik vernam maandag dat op 1 mei, ook mijn grootvader aan mijn vader's kant overleden is.
Twee grootvaders verliezen op zo'n korte tijd en zo ver weg van de familie is niet gemakkelijk. Ik heb een aantal lessen afgezegd, wat tijd genomen om erover na te denken en me gewoon rot te voelen. Ik wil helemaal niets verzachten, maar zoveel mogelijk het verdriet een plaats geven ook in mijn leven hier in China.
Uiteindelijk schreef ik voor beide grootvaders een gedicht, dat ik nu ook wel hier wil delen.
Ik vernam maandag dat op 1 mei, ook mijn grootvader aan mijn vader's kant overleden is.
Twee grootvaders verliezen op zo'n korte tijd en zo ver weg van de familie is niet gemakkelijk. Ik heb een aantal lessen afgezegd, wat tijd genomen om erover na te denken en me gewoon rot te voelen. Ik wil helemaal niets verzachten, maar zoveel mogelijk het verdriet een plaats geven ook in mijn leven hier in China.
Uiteindelijk schreef ik voor beide grootvaders een gedicht, dat ik nu ook wel hier wil delen.
Lieve Pa (21 April 2011)
In de oude zetel gezeten
ogen gesloten, mond lichtjes open
zo heb ik je vaak geweten.
Warme handen, stoppelige wangen,
een vrolijk, gefloten deuntje
waar naar ik zo kon verlangen.
Liefde klonk er uit elk woord
dat soms zo onverwacht teder
vele tranen heeft gesmoord.
Ik koester nog steeds je standvastige kracht
die ik in elke herinnering vind,
de vreugde die je ieder moment bracht.
Ik mis je elke dag, elk moment,
en voel me tegelijk oneindig dankbaar
dat ik je toch zo lang heb gekend.
Lieve Opa (1 mei 2011)Eindelijk mocht je loslaten
En volgde je hart je hoofd
Dat je zo vredig zou mogen inslapen
had niemand ooit echt geloofd.
Jij bent nu vast opgelucht.
Je was de pijn, vermoeidheid zat.
In je allerlaatste zucht,
Zat vast dankbaarheid gevat.
Maar hoe groot die troost ook is,
Hij is nooit groot genoeg
Voor het gevoel van gemis
Dat jouw sterven met zich droeg.
Eigenlijk was jij een beetje twee
Voor de trombose, en daarna,
Maar je nam je hele ziel mee
En laat ons slechts herinneringen na.
Maar wanneer we aan je denken
Wordt je weer één, opnieuw heel.
Eén Opa, één Papa om te herdenken
In ons hart, een onmisbaar deel.
De gedichten helpen me om, zo ver weg van alle verdriet, toch te concentreren op het verwerken. Ik wil dat nu doen, zodat ik later niet nog eens een schok van verlies moet doormaken.
Abonneren op:
Posts (Atom)