Start of Winter

Nederlands (English below)

Het is officieel: de winter is gearriveerd. De eerste sneeuw is gevallen. Het is al eens onder de 0°C gezakt. Ik heb m'n thermisch ondergoed aangetrokken en maak soep en warme melk à volonté. En ... we zijn nog steeds in China!

Eerst wat nieuws over de immigratie.
We hoorden van de ambassade dat ze een brief opgestuurd hadden op 18 oktober, maar dat die door de post teruggestuurd was. Ze zeiden dan maar meteen dat we het best eerst en vooral alle benodigde documenten konden verzamelen, om daarna een brief naar hun te sturen om een datum aan te vragen. Dat zal ergens volgende week gebeuren.
Kerstmis in Amerika? We hopen erop, en het zit er misschien nog in!

Daarnaast gaat het leven in Yantai nog steeds vlotjes. We houden ons bezig met lesgeven, waardoor we wat extra kunnen sparen voor die maanden werkloosheid in Amerika en België. We genieten ook wel van de extra tijd met onze vrienden hier. Het is een grote troost dat we, ondanks het hart-brekend ver weg zijn van familie, toch mensen rondom ons hebben die ons graag zien, en vice versa.
Skype is natuurlijk ook een fantastische hulp! Ik weet niet wat ik zonder zou doen.

En hoe gaat het met nummertje drie in ons kleine gezinnetje?
Ons 'Gelukkig Boontje' is niet meer zozeer een boontje als een klein uitgevallen banaan. Met 200 gram en 20cm (volgens de websites) is het nu zeker een wezentje om rekening mee te houden.
Hij/zij geniet alvast volop van het rondzwemmen, koprollen en zwaaien met armpjes en beentjes; en ik mag meegenieten.
Andrew heeft de baby ook al kunnen voelen, wat het voor hem allemaal veel tastbaarder maakt. Ik plan rond week 20 te gaan voor een tweede echo om dan hopelijk te weten welk persoonlijk voornaamwoord ik mag gaan gebruiken in plaats van 'het'.

Playing Touch Football/Amerikaans Voetballen

Als laatste wil ik iedereen nog een gelukkige Thanksgiving toewensen, al vieren we dat in België niet echt. Wij hebben alvast wel gevierd met collega's en vrienden (allemaal Amerikanen). Dat doe je door veel te eten, gezellig te babbelen, en naar Amerikaans voetbal te kijken. Er was geen kalkoen, maar wel voldoende andere traditionele gerechten (aardappelpuree, cranberry saus, vulling, pompoentaart, zoete aardappel, pecan taart, enz.)
Waar ben ik dit jaar dankbaar voor? Mijn fantastische echtgenoot, ons bijna-baby'tje, steun van de families, interessante en leuke vrienden, en -ondanks het feit dat we langer moeten blijven dan gepland- ons geweldige leven in China.

En jij?


English

It's official: Winter has started. We've had our first snow. It's been under 30°F. I've taken out the long-johns and have been making soup and hot chocolate. And we're still in China!

A little about the immigration first.
We heard from the embassy that they had sent us a letter, but that the post office returned it. They then said it would be easier for us to just collect all the paperwork we need, and then let me know when we have everything. That should be something next week. We'll then send them a letter, after which they should invite us for an interview.
Christmas in the States? We sure hope so, and it may still be in the cards for us!

Apart from that life in Yantai is going smoothly. We're busy teaching, which helps us save up for when we'll be unemployed in the US and Belgium. We also do enjoy the extra time we have with our friends here. It's a great comfort to feel surrounded by people we love and who love us, even if we're still heart-breakingly far away from family.
Skype has been a life-saver too! Don't know what I'd do without it!

18 weeks/weken (wearing 2 pants!)

And how is the third member of our little family faring?
Our little Happy Bean is not so much a bean anymore as a medium-sized cucumber. At 8-9 ounces and 6 inches (according to the websites) it's now definitely a force to be reckoned with.
The little one has a great time swimming, tumbling and kicking around inside, and I get to feel it's movements. Andrew has now felt them too, which makes things so much more tangible for him. I'm planning to get the next ultrasound somewhere after 20 weeks to hopefully figure out which pronoun I can use to refer to 'it' from now on.

I want to wish all of you a belated Happy Thanksgiving too. We spent it with our colleagues and friends, enjoying great food, wonderful conversation and unintelligible American football (there's got to be a 'Dummies' book for that). No turkey, but plenty of other stuff to make up for it.
What am I grateful for this year? My amazing husband, our soon-to-be baby, supportive family, interesting and exciting friends, and -despite having to stay longer than expected- our wonderful life in China.

What about you?