De Laatste Loodjes - The Last Straws

Nederlands
Wat is er zo fantastisch aan de laatste zwangere dagen/weken? Eigenlijk niet zo heel veel. Vandaag is de uitgerekende bevallingsdatum, maar van weeën is er nog geen sprake. Het kan dus best nog wel een weekje duren.

Ondertussen kamp ik met de volgende kwaaltjes:

  • pijn in de rug
  • pijn in m'n vingers, gezwollen vingers
  • vermoeidheid
  • slecht slapen
  • steeds meer moeite met aankleden, schoenen strikken, etc.
  • niet meer makkelijk kunnen zitten (of staan, lopen, liggen)
  • weinig kunnen eten
  • pijnscheuten in het bekken of tegen m'n longen
  • gevoeligheid voor lawaai, fel licht, drukte
  • wisselende concentratie
En toch geniet ik nog van het zwanger zijn. Het besef dat ons meisje er bijna is, maakt elke dag die de laatste zwangere dag kan zijn toch wel speciaal. Ik geniet echt van:
  • al die activiteit in de buik, de veranderende vormen
  • de massages van mijn lieve ventje
  • de momenten dat ik nog eens rustig iets voor mezelf kan doen
  • de complimenten van mensen over mijn buik
  • stilte en rust
  • tijd nemen om lekker te eten
  • steeds beetjes meer voorbereiden voor de baby
  • zoveel lieve mensen om me heen
Al die leuke dingen wegen nog net op tegen de kwaaltjes. Nog net. Nog voor een weekje ofzo. Maar dan mag ze echt wel komen hoor! We zijn er klaar voor.

English
What's so great about the last pregnant days/weeks? Actually, not that much. Today is my due date, but there's no sign of contractions yet. It wouldn't surprise me if she stays in there for another week or so.

In the mean time I'm blessed with the following little ailments:
  • back pain
  • pain in my fingers
  • fatigue
  • trouble sleeping
  • difficulties getting dressed, tying my shoes, etc
  • not being able to sit comfortably (or stand, walk, lie down)
  • not being able to eat much
  • pain in my pelvic area, or against my ribs
  • sensitivity to noise, bright light, business
  • lack of concentration
And still I enjoy being pregnant. Knowing that our little girl will arrive soon, makes every last pregnant day somewhat special. I also really enjoy:
  • All that activity in my belly, the changing shapes
  • my hubby's back rubs
  • the moments I can do something for myself
  • people's compliments about the belly
  • peace and quiet
  • taking time to eat well
  • preparing little bits more each day
  • so many loving people around me
All those nice things still outweigh the complaints. Just about. For another week or so. But then she's definitely more than welcome! We're ready.

10 Things I'll Miss in China - 10 Things I won't

English
Hotpot in Chengdu
Now that it's been a couple of months since we left China, I still get lots of people asking if we'd ever go back. We have thought about it, in case we have a hard time finding jobs in the US or Belgium, or in case we miss the peace and quiet of life there. There were a lot of advantages to living in China, which I'd love to share with you. I've listed my top 10 below.
  1. Great Food! Chinese food is not only healthy, it's also delicious. The flavors are so different and so diverse. Luckily Andrew picked up some of the cooking, so as soon as we track down the proper ingredients he'll be off to the kitchen for at least half of the meals.
  2. Cheap and very fresh vegetables and fruit
  3. Our lovely apartment, completely our own and big enough to raise a small family.
  4. Never having to worry about how you look. They're used to pretty much anything.
  5. Colleagues, friends, people around us
  6. Students who respect you and actually want to be in the class with you
  7. The ease of making a good income and being able to save money without feeling like you have to work too much.
  8. Being surrounded by a new language and the great feeling you get from managing to have those little conversations in that language.
  9. Being a little special, everywhere you go, just because you look different.
  10. People who feel responsible for their own health and their own situation. They don't complain, they just do something about it. 
Chinese toilet (source)
But there are reasons we left too (other than being pregnant). After 27 months there, there were some things we really wouldn't miss. Somehow, it's been hard for me to get used to some of them though, especially in the beginning!
  1. Having to throw your toilet paper in a basket instead of in the toilet. Oddly enough this was one of the hardest things to get used to!
  2. People spitting, peeing, crapping in the streets.
  3. Smelly people
  4. The dirty streets and hallways in school. You always had to be so careful where you put your feet.
  5. People shouting at us to get our attention. 'Helloooo! Hellooo!' Got really annoying after a while!
  6. The 5 month Winter
  7. Not being able to communicate freely because of the language barrier. That was a biggie for Andrew too.
  8. Having to rely on others to help you take care of your own business. That's frustrating, no matter how kind they are and how much they want to help.
  9. Not feeling like our job mattered (in the college). And no professional support. We taught for the few students that cared.
  10. Always feeling like the odd ones out. Never really being part of the country. Never feeling like you completely belong.
So there are reasons why we'd go back, and some we stay away. I suspect time will tell whether or not we ever make it back, and under what conditions. China is changing fast so the city we may go back to will never be  the city we left. 
Keep reading to stay posted on our plans :-)

Nederlands
Nu dat het een aantal maanden geleden is sinds we China verlieten krijg ik nog steeds vaak de vraag of we ooit nog plannen terug te gaan. We hebben er wel degelijk over gedacht, in het geval dat we hier of in de VS moeilijk werk kunnen vinden. Of in het geval dat we het rustige leventje daar zouden missen. Er waren een heel aantal voordelen aan in China wonen, die ik graag met jullie wil delen. Ik heb een top 10 opgesteld van de dingen die ik het meest mis.
Message from my student
  1. Lekker eten! Chinees eten is niet alleen gezond, het is ook echt lekker. De smaken zijn zo verschillend van de onze, en er is zo'n grote variëteit. Gelukkig heeft Andrew wel een aantal kookkunsten opgepikt, dus van zodra we de juiste ingrediënten vinden mag hij de helft van de maaltijden klaarmaken.
  2. Goedkope en zeer verse groenten en fruit.
  3. Ons heerlijke appartement. Helemaal voor ons en met genoeg ruimte voor gasten.
  4. Je nooit zorgen hoeven te maken over hoe je eruit ziet. Ze zijn daar zoveel gewoon dat ze van niets opkijken.
  5. Collega's, vrienden, mensen rondom ons.
  6. Studenten die je respecteren en je graag voor de klas zien staan.
  7. Het gemak waarmee je een goed inkomen kon verdienen en zelfs kon sparen zonder echt op de centen te moeten letten of zonder echt hard te moeten werken.
  8. Omringd worden door een vreemde taal en het gevoel dat je krijgt wanneer je in die nieuwe taal een kleine conversatie kan voeren.
  9. Een beetje speciaal zijn. Gewoon omdat je er anders uitziet.
  10. Mensen die zich verantwoordelijk voelen voor hun eigen gezondheid en financiële situatie. Ze klagen niet maar doen gewoon wat ze kunnen om zichzelf te verbeteren.
Maar er zijn ook redenen waarom we uit China wegtrokken (en niet enkel de zwangerschap). Na 27 maanden daar waren we een aantal dingen echt beu. Vreemd genoeg zijn het vooral die dingen waaraan ik moeilijk kon wennen eens we weg waren, zeker in het begin.
  1. Je wc papier in een mandje moeten gooien in plaats van het toilet. Daar moest ik in het begin echt aan wennen! Het wordt zo'n routine.
  2. Mensen die spugen, plassen en kakken op straat.
  3. Mensen die stinken, wc's die stinken, straten die stinken.
  4. De vuile straten en gangen op school. Je moest altijd oppassen waar je je voeten neerzette.
  5. Mensen die dingen naar ons roepen om onze aandacht te krijgen. Zo vervelend na een tijdje.
  6. De winter van 5 maanden.
  7. Niet vrij kunnen communiceren door de taalbarrière. Dat was voor Andrew echt een minpunt.
  8. Anderen om hulp moeten vragen om je eigen zaken te regelen. Al doen ze het nog zo graag.
  9. Het gevoel hebben dat je werk er niet toe doet. En geen professionele ondersteuning. Gaf niet echt voldoening. We gaven les voor de enkele studenten die toch wouden leren.
  10. Nooit echt deel uitmaken van de cultuur of van de bevolking. Je bent altijd het buitenbeentje. Voelt je nooit helemaal thuis.
Dus er zijn redenen waarom we terug zouden gaan, en redenen waarom we weg blijven. Ik vermoed dat de tijd het wel zal uitwijzen of we nog terug gaan of niet, en onder welke voorwaarden. China is zo snel aan het veranderen dat de stad waar we naar terug zouden keren nooit de stad zal zijn die we achterlieten.
Deze blog blijven lezen is de boodschap! :-)

Preparing for Birth in Belgium - Geboorte in België voorbereiden

English
After another two months of silence, I've decided that it may be time for another update. I know, I'm home all day and hardly have any responsibilities, but it's been so nice to be back with family and spend time in the house I grew up in, that I just haven't spent a lot of time in front of the computer.

Pre-washing diapers - luiers voorwassen
We came back to Belgium on February 22nd. The flight was pretty horrible. My big belly got in the way of sleep and comfort, and we flew with American Airlines who didn't really provide the service that we were used to in China. On our first 5 hour flight we didn't even get a meal!

Still, it was all worth it to see my parents at the airport and my sister waiting for us at home.
The rest of February and March we've spent catching up with old friends and of course getting ready for the birth of our baby girl, Savannah.
I've been on about 6 doctor's visits, acquired all the materials we need for a home water birth, and Andrew and I have been attending weekly birthing classes. I've gone from being scared about the whole process to a lot more understanding and confidence. Sure, it'll hurt, but it's also a completely new experience and a chance to grow as a woman.
Every day I feel more ready and excited about seeing Savannah's face for the first time and hearing her voice.

We've also stocked up on some of the materials we will need for the first months: eco-diapers, the baby's bassinet (which I made in high school together with my grandfather), baby carriers (www.babylonia.be) and of course clothes. Family and friends have been getting more excited too, and I have to admit that I don't mind my belly being the focus of attention from time to time.

Today I'm 38w1d pregnant, so I don't expect our little girl for another 2 or 3 weeks. I'll try to update either before or as soon as she's here, but can't make any promises. Chances are I'll forget about blogging altogether for a couple of months more after the baby.
De wieg - the bassinet

Thanks for checking in from time to time either way! Enjoy the photo's :-)

Nederlands
Na nog eens een pauze van twee maanden, dacht ik dat het wel eens tijd werd voor een nieuwe update. Ik weet het, ik ben elke dag thuis en heb zo weinig verantwoordelijkheden. Maar het is zo heerlijk om weer bij de familie te zijn en mee te draaien in het dagelijkse leven thuis, dat ik niet veel tijd voor de computer doorgebracht heb.


We zijn terug in België gearriveerd op 22 februari. De vlucht was nogal ongemakkelijk. Mijn grote buik zat het slapen en comfort in de weg, en we vlogen met American Airlines waar we toch niet heel erg tevreden van zijn. Op de eerste vlucht van meer dan vijf uur kregen we niet eens een snack!

Toch was het de uitputting en uithongering waard om mijn ouders aan de luchthaven te zien en mijn zusje dat thuis op ons zat te wachten. Mijn broer zag ik later die dag ook nog. 
De rest van februari en maart hebben we doorgebracht met oude vrienden en familie, en natuurlijk met voorbereidingen voor de geboorte van ons meisje, Savannah.
Ik heb er ondertussen al een 6-tal dokter's visites op zitten, en we hebben ook alle materiaal voor een thuisbevalling onder water bijeen gehaald. Daarnaast gaan Andrew en ik wekelijks op cursus ter voorbereiding van de bevalling en de eerste weekjes daarna. Ik ben geëvolueerd van vooral bang zijn naar meer begrip en zelfzekerheid. Tuurlijk, het zal even pijn doen, maar het is ook een volledig nieuwe ervaring en een kans om te groeien als vrouw. Elke dag voel ik me meer klaar en opgewonden om Savannah's gezichtje voor het eerst te bewonderen en haar stemmetje voor het eerst te horen.
Testing the pool - het bad uittesten

We hebben ook een aantal dingetjes gekocht voor de eerste maanden: eco-luiers (www.kiddybips.be), de baby's wieg (die ik nog zelf gemaakt heb in de 8e klas met mijn grootvader), draagdoeken (www.babylonia.be) en natuurlijk kleertjes. Familie en vrienden worden ook steeds enthousiaster, en ik moet toegeven dat ik het niet erg vind als mijn buikje af en toe helemaal in de aandacht staat.

Vandaag ben ik 38w1d zwanger, dus ik verwacht onze kleine meid nog niet voor ten minste 2-3 weken. Ik probeer daarvoor nog een bericht te posten, of kort erna, maar ik maak geen beloftes. De kans is groot dat ik het bloggen even zal vergeten voor de eerste maanden na de geboorte. 

Toch bedankt om nog af en toe eens binnen te piepen, en geniet van de foto's!