(Nederlandse versie beneden)
And it already feels like we never left!
I have the same classes, as I may have mentioned before, and they haven't changed one bit.
I started the first class by asking my students to write down their goals for the semester. What would they like to learn to write, and what do they want to improve.
Most of them did this dutifully and came up with good suggestions:
- I want to learn to write a business letter
- I want to learn to write a story
- I want to improve my grammar
- I want to improve my writing speed
- Etc.
The same students that worked hard last semester, worked hard the first class. Some of the kids that barely did anything at all last year, just copied their previous behavior the first class.
This time, they had to write different greeting cards: a birthday card, a Christmas card, a get-well-soon card, etc. No matter how easy this is (I gave examples!), some of them still need to copy from the almighty Web. It's like 'plagiarism' isn't even a word here.
Oh well, I don't really worry about it anymore. They're 18 now and responsible for their own decisions.
Before I make it seem like my week was horrible, it really wasn't. I corrected all of the papers pretty much right after each class, and only had one extra hour this week at Julia's, so it was quite relaxed. I went to the spa with some of the girls at the school on Friday. I've been there before, but had forgotten how 'intensive' the massages are. It's a women-only spa, and the women that work there walk around in their underwear. They're mostly chubby, middle-aged ladies.
The 8 massage tables are lined up in the same space as the showers. It's a biggish room with white tiles from floor to ceiling. There's a steam room, which was sort of lukewarm, a sauna with more steam than the steam-room and a relaxation room with a heated floor. We usually get a vinegar-scrub where they rub off all your dead skin (it IS as gross as it sounds, but makes you feel oh so soft) and a massage. The scrub was great, quite relaxing. The facial was nice too.
But the massage! Oh dear, oh dear! When we were in school, doing that to another child was invariably followed by a punishment!
They pull, push, pinch and poke without any regard for your comfort or general well-being. I'm somewhat surprised that I haven't sustained any injuries. I've been searching my body for bruises, but no luck so far. This torture went on for 50 minutes, after which I was so glad to get out of it, the happy expression on my face might have been mistaken for joyful relaxation. It faded as I remembered I actually have to pay quite a bit to be treated that way. If I go back, I might just skip the massage.
The Chinese are used to this because they have been treated this way since their childhood. There was a mother with her daughter at the spa, and the little girl got scrubbed pretty roughly too. Sookie tells me that when she gets the massages, they don't hurt her one bit. Aren't we a bunch of sissies.
On a completely different note.
Andrew and I are in the middle of trying to find out how to apply for an immigrant-visa to the States. The total costs of this process are staggering, so we'll probably pinch some more pennies. But we've become pretty good at being thrifty, and we have savings to fall back on.
Luckily, there's a wonderful support-network of friends and family waiting for us there. Something to look forward to!
Nederlands
En het is al alsof we nooit weggeweest zijn.
Ik heb dezelfde groepen als vorig semester, maar dat heb ik misschien al verteld, en mijn studenten zijn nog geen haar veranderd (behalve het kapsel misschien).
Ik begon de eerste les met de studenten te vragen hun doelstellingen voor het eerste semester neer te schrijven. Wat wil je leren schrijven, wat zou je graag verbeteren, enz. De meeste deden did zeer trouw en vonden goede ideeën:
- Ik wil een zakelijke brief leren schrijven
- Ik wil een verhaal leren schrijven
- Ik wil mijn grammatica verbeteren
- I kwil sneller leren schrijven
Uiteindelijk waren het dezelfde studenten die hard werkten, en dezelfde die geen poot uitstaken.
Ze moesten deze les postkaarten schrijven (verjaardagskaarten, kerstkaarten, beterschapskaartjes, enz.). Zelfs al is dat voor hun echt niet moeilijk (ik had zelfs voorbeelden gegeven en stapjes uitgelegd), toch waren er nog die het almachtige Internet nodig hadden om hun blad in te vullen. Alsof het woord 'plagiaat' in het Chinees nog niet bestaat.
Ach ja, ik trek het me weinig aan. Ze zijn nu 18 en kunnen dan toch wel instaan voor hun eigen beslissingen, niet?
Voor iedereen denkt dat mijn week verschrikkelijk was, dat was absoluut niet het geval. Ik had al mijn papierwerk al zeer snel verbeterd, en heb maar één extra les in de Koreaanse school gegeven. Dus het was een heerlijk ontspannen week. Op vrijdag ben ik zelfs met een aantal Amerikaanse collega's van de universiteit naar de spa geweest. Ik ben er al eens geweest, maar was vergeten hoe 'intensief' hun massages waren.
Het is een spa voor enkel vrouwen, en de vrouwen die er werken lopen rond in hun ondergoed. Ze zijn wat mollig en van middelbare leeftijd. Best wel een gezellige boel.
Er zijn 8 massage tafels die in dezelfde ruimte staan als de douches. Dat is een redelijk grote ruimte met witte tegels van onder tot boven. Er is een turks stoombad dat een beetje lauwwarm aanvoelt, een sauna met meer stoom dan het stoombad en een ontspanningsruimte met verwarmde (lees verhitte) vloer. We nemen meestal een azijn-scrub waarbij ze de dode huidcellen van je afschrobben (dat is echt zo smakelijk als het klinkt maar zorgt dat je huid heerlijk zacht wordt) en een massage. De scrub was zeer ontspannend, en de gezichtsmassage ook.
Maar dan. Oh hemeltje! Op school werden we meteen gestrafd als we dat een ander durfden aandoen. Ze duwen en trekken, knijpen en slaan zonder erbij stil te staan of je dat wel aangenaam vindt. Ik ben best wel verbaasd dat ik er geen blauwe plekken aan heb overgehouden.
Die marteling duurde 50 minuten, waarna ik zo blij was dat het voorbij was, dat de vreugde die van m'n gezicht afstraalde misschien wel leek op een ontspannen glimlach. Het lachen verging me toen ik eraan dacht dat ik best wel veel betaal voor die onmenselijke behandeling.
Als ik nog eens terug ga, zal het zijn zonder massage, dank u zeer!
De Chinezen zijn dit precies gewoon omdat ze al vanaf de kindertijd zo behandeld worden. Er was een moeder met dochter daar, en het meisje werd ook behoorlijk ruw afgeschrobt. Sookie vertelde me dat dit soort massages voor haar absoluut geen pijn doet. Wat een doetjes zijn wij toch.
Nu iets helemaal anders.
Andrew en ik zijn volop aan het proberen om informatie te verzamelen om een aanvraag in te dienen voor een immigranten-visum naar Amerika (pfff, wat een resem voorzetselvoorwerpen, niet?)
De totale kost van dit ondernemen is meer dan 100 keer zo duur dan wat we voor Andrew in België betaald hebben (dat was ongeveer 20 euro denk ik). We waren echt een beetje gechoqueerd. Gelukkig kunnen we hier goed sparen en hebben we nog wel wat staan van de tijden dat Andrew nog op de fabriek werkte.
En er wacht daar voor ons een geweldige steungroep van vrienden en familie. Dat is iets om naar uit te kijken.
