In deze update zullen we de volgende onderwerpen behandelen:
- Het nieuwe semester ging van start (nu reeds twee maand geleden)
- Onze alledaagse activiteiten in Yantai
- Mijn dierbaar zusje kwam en ging weer
- We bezochten Shanghai en Hangzhou
- Vooruitzichten voor de zomer ...
Voel je vrij om te kiezen voor wat je aanspreekt, niemand die weet wat je wel of niet leest. Commentaren zijn nog steeds welkom voor zij die er tijd voor en zin in hebben.
"Lente Semester" (ook wel "Spring Term" genoemd)
Het nieuwe semester begon op 13 maart na een toch wel zeer lange wintervakantie. Gelukkig hadden we twee kleine reisjes gemaakt, maar misschien mag het volgend jaar iets langer zijn, en een warmere bestemming dan het koude Harbin (zie vorige posts).
Het was eind februari toch wel echt aan het kriebelen.
Ik heb dit semester in het totaal 7 lesuren van 90 minuten. Vorig semester waren het er 9 waarvan 6 lessen in schrijven. Dit semester moet ik alleen mondeling geven, wat me zeer goed meevalt. Ik hoef amper iets te verbeteren en moet slechts één les per week voorbereiden, die ik dan 7 keer geef. Ik heb twee nieuwe klassen. De andere had ik vorig semester ook.
Jammer genoeg zit er één klas tussen waarmee het niet echt klikt, maar hopelijk betert dat nog. Anders is het ook nog maar twee maand, en die vliegen zo voorbij!
Verder doe ik nog 5 uurtjes per week op de Green Art & English School en geef ik sinds april een uurtje muziek en blokfluit in de school van een Amerikaanse vriendin.
Het lijkt wat minder dan vorig semester, maar ik heb ook een andere tijdsbesteding gevonden.
Sinds maart volgen Andrew en ik lessen Chinees wanneer we 's ochtends geen les hebben. Ik ben dus welgeteld 8 maanden van achter de schoolbanken kunnen wegblijven. De lessen zijn deel van hun programma 'Chinees voor anderstaligen' en worden gratis aangeboden aan personeel van de universiteit. Ik kan nu ongeveer de helft van de lessen volgen. Jammer genoeg zit er geen enkele les lezen tussen, dus daar loop ik een beetje achter. Maar mijn spreken gaat goed vooruit. Ik kan toch al kleine conversaties voeren, onderhandelen (van groot belang in China) enz.Het vraagt veel energie maar is voor mij tegelijk ook een vorm van ontspanning. Of Andrew het zal blijven doen is nog de vraag. Zijn interesse ligt meer bij Japans, dus dat zal waarschijnlijk winnen. Ik houd jullie alvast op de hoogte!
Het dagelijkse reilen en zeilen
Onze dag zijn goedgevuld. We houden ons bezig met werken, Chinese les en regelmatig uit gaan lunchen; We hebben ondertussen ook al de kantiene van de school ontdekt. Het eten is er lekker en erg goedkoop, maar er hangt wel zeer veel rook en het is er rond de lunchtijd (11:30 - 12:15) zeer druk. Gelukkig duurt die drukte niet lang. Het is alsof alle studenten op campus beslissen om op een half uur hun lunch te kopen, op te eten, en de kantiene terug te verlaten.
Het weer (normaal gezien geen onderwerp van interesse, dat weet ik, maar houd toch even vol) doet de laatste tijd erg vreemd. We hebben het op onze reis naar het zuiden koud gehad, en hier in Yantai meestal iets warmer. Zonnige dagen worden afgewisseld met regen. Het waait altijd. Tot hier toe klinkt het nog normaal, tot we woensdag ochtend plots de regen in dikke sneeuwvlokken zagen veranderen. Ze smolten meteen weg. Een tweetal uur later scheen de zon volop en was er geen wolkje meer aan de hemel.
Ik hoop dat we daarmee de laatste sneeuw van deze winter gezien hebben op 28 april. De eerste was op 2 november, dus dat is al een zestal maanden geleden.
Verder is de lente wel al ingezet. Er worden weer volop bloemen aangepland, de wilgen krijgen de groene sluier van nieuwe blaadjes en fruitbomen kleuren wit en roze door de vele bloesems.
Dit is toch het allermooise seizoen. Al mag je het me opnieuw vragen in oktober, en krijg je dan misschien een ander antwoord. Ik hou van verandering.
We investeerden ook in een aantal accessoires om het appartement wat op te fleuren en onze tijd gezellig te vullen. Bijvoorbeeld door het spelen van Chinese spelletjes (chinees schaken, pente, mahjong (de originele versie)).
Elise op bezoek
Ons Elise kwam op bezoek voor een tweetal weken, die door de vulkaan Eyjafjallajökull verlengd werden tot drie weken.
Ze kon eens van dichtbij meemaken hoe wij hier leven, en moest een hele reeks kennissen ontmoeten. Ze kan zelf nog het best uitleggen wat haar impressies van China waren, dus vroegik haar om een korte impressie neer te schrijven:
Om China in één woord te omschrijven, na er slechts drie weken te zijn geweest. Bizar. Het is een vreemd land, met grote contrasten die naast mekaar staan, in dezelfde stad, dezelfde straat. China is modern, maar soms ook heel ouderwets. En China is groot, zo groot. Mijn ogen zijn er open gegaan, het was een ervaring om U tegen te zeggen. Het waren drie geweldige weken. De mensen zijn er vriendelijk, willen vanalles vertellen, je helpen, ook al versta je er niets van. want chinees is echt chinees.
Die aswolk, die mijn vakantie verlengde, gaf me de kans om, na twee weken als een gek zoveel mogelijk te bezoeken, alles te laten bezinken. Het land en de cultuur nog meer in me op te nemen. China heeft een prachtige natuur, als je uit de grootse steden gaat, een rijke cultuur en heerlijk eten. Hangzhou, de stad aan West Lake, was geweldig, indrukwekkend en druk door te toeristen, maar anderzijds ook zo rustgevend.
Ik stelde me China voor als een druk land, en dat is het ook best wel,
het verkeer is vreselijk, maar in tempels, boven op de bergen, aan de kust in Yantai, en in de vele tuinen in Hangzhou vind je rust. Een land, een reis die me altijd bij blijft.
We namen haar mee naar de zee, de spa, parelshoppen (gecultiveerde zoetwaterparels zijn hier erg goedkoop), naar de lessen, enz.
Het eten met stokjes ging haar verbazend goed af trouwens. Dat was voor ons een verrassing. We hebben ook genoten van haar lieve zorgen: de afwas die gedaan was wanneer we thuiskwamen, de was die gestreken op het bed lag.
Trip naar Shanghai en Hangzhou
Omdat we samen met Elise ook wel een ander deel van China wouden verkennen, hadden we een trip gepland naar Shanghai en het nabij gelegen Hangzhou.
In Shanghai hadden we een hostelkamer voor 3 geboekt, aan een zeer redelijke prijs (voor wie er ooit nog heen zou willen reizen, je kan online het goedkoopst boeken en de locatie is vlakbij de subway).
Onze eerste impressie van Shanghai was die van een lange rij om aan te schuiven voor de taxi. We hadden om de prijs van het ticket te drukken een late vlucht héén geboekt en een vroege vlucht terug. We kwamen rond 12 uur aan in de hostel.
De volgende dag bezochten we een tempel, en de Yu tuin (Yuyuan). De tempel leek vooral een draaimolen voor de verkoop van allerlei prullaria die je dan kon offeren. Er was ook een studiezaal ingericht, maar dit kon de sfeer er niet echt op verbeteren. De tuin was wel fantastisch. Het is een soort surreële wereld van typische Chinese architectuur, een doolhof van brugjes, gangetjes, een wandelpad hier, een prieeltje daar.Een foto geeft het misschien nog het best weer:
Naast en rond de tuin ligt het oude gedeelte van de stad dat nu functioneert als toeristisch shopping centrum. We hebben ons een beetje uitgeleefd en de financiële bekommernissen achter ons gelaten.
Voor dag twee boekten we een tour naar één van de nabijgelegen 'waterdorpen'. We hadden ons een soort Venetië voorgesteld met waterwegen in plaats van straten, en huizen op stelten, maar dat viel tegen. Het deed een beetje denken aan de kanalen in Brugge, met veel kleine straatjes en oude brugjes. Al bij al wel pittoresk, al zat het weer niet mee. Na een aantal uren rondwandelen met privégids kregen we een maaltijd met traditioneel varkensvlees voorgeschoteld dat echt overheerlijk was.
Ook daar konden we gezellig shoppen voor souvenirs. Maar we werden uiteindelijk zo door de regen belaagd dat we toch maar besloten het shoppen niet te lang te rekken. Op de rit terug naar Shanghai zaten we twee uur vast in de file, maar mijn herinneringen daaraan zijn wazig aangezien we alle drie in een uitgeputte dut dommelden.Terug thuis voelde Elise zich niet lekker, dus trokken Andrew en ik er nog alleen pp uit die avond om een wandeling te gaan doen die ik op het internet gevonden had. Het regende zo hard dat mijn voeten al na een half uur doorweekt waren, maar toch hielden we vol. Toen we het beginpunt van de wandeling uiteindelijk gevonden hadden, waren een heel aantal van de winkeltjes al gesloten, maar enkele waren nog open. Ze bleken uiteindelijk vooral gericht op Europese of Amerikaanse budgetten, en dus veel te duur voor ons. Ik vond wel een klein cadeautje voor Elise. Hopelijk kan ze er gebruik van maken.
De volgende dag vertrokken we met de trein naar Hangzhou. Toen we daar toekwamen werden we overvallen door taxichauffeurs. De gieren vroegen echter zoveel dat we uiteindelijk gewoon het toeristisch busje genomen hebben. Dat was super en had een mooie route naar de hostel.
Het was de mooiste dag. We hebben echt genoten van het groen en de pagoda aan het meer. 's Avonds gingen we naar de avondmarkt die voor mij het hoogtepunt van alle shoppen in China was. Het was er heel mooi en gezellig, met redelijke prijzen.
De volgende dagen bezochten we parken en tempels. De prijzen in Hangzhou zijn hoger dan we gewoon zijn, maar er zijn ook veel meer opties. Ze hadden bijvoorbeeld cafétjes, tearooms, e.d. Iets dat we in Yantai erg missen.
Ik merk ook dat ik steeds meer op mijn strepen leer staan. Tot schaamte van Elise, maar het heeft ons toch maar netjes 30 yuan uitgespaard. Dat was je extra sjaal zus!
En het is al zomer!
Het laatste weekend werd het plots zomer. Het is nu ongeveer 25°C buiten, prachtig weer. Het wordt al vochtig, maar dat zal deze zomer nog erger zijn.
We overwogen even om te verhuizen maar hebben toch besloten ook volgend jaar nog in Yantai te blijven. We hebben hier toch al iets opgebouwd en beginnen het jaar daarop weer vanaf nul, dus dit jaar houden we het gemakkelijk. Misschien verhuizen we nog terug naar de campus, wie weet.
Over een kleine twee maanden zijn mama en papa al hier, met mijn oom en tante, en reizen we China rond. Ondertussen is 'in China wonen' zo spannend al niet meer en kiezen we selectief wat we wel of niet in ons leven willen.
Bepaalde zaken wordt ik wel moeilijk gewoon. Constant aangestaard worden is er daar één van, en de minder apetijtelijke tafelmanieren. Ik merk wel dat ik steeds minder de typisch Chinese characteristieken zie. Oude mensen zijn gewoon oude mensen, kinderen gewoon kinderen. Het 'chinees' zijn zie ik vaak niet meer.
Tot zover voor vandaag, wanneer een interessante anecdote opduikt ben ik er weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten