Harbin Trip

Nederlands & English

Donderdag 21 januari

We vertrokken op donderdag vol goede moed met Spring (de dochter van een bevriend koppel, 17 jaar en ze spreekt Chinees) en mooi op tijd naar de luchthaven. Daar verliep alles vlot tot we eindelijk in het vliegtuig zaten. Een half uur vertraging werd een uur tot we uiteindelijk 3 uur later nog aan de grond stonden. We stonden op het punt om onze bestemming te veranderen, toen we uiteindelijk toch konden opstijgen.

In Harbin aangekomen leek de koude minder extreem dan we verwacht hadden. We zagen al meteen ons eerste ijssculptuur. Er stond een chauffeur op ons te wachten die ik via een Australische collega hier had kunnen contacteren. Hij bracht ons naar een klein hotelletje waar hij al een kamer voor ons geboekt had voor 220 yuan voor 3 personen (delen door 10 voor euro). Het was er .... wel op z'n Chinees. Op het eerste zicht oké, maar je moet niet in de hoekjes of onder de bedden kijken want anders loop je weg.

Daarna hadden we nood aan comfort-food en vroegen we aan onze chauffeur om ons naar een Westers restaurant te brengen. Het interieur was oké maar het eten was minder. Het was een Chinese impressie van hoe westers eten smaakt, dus niet echt authentiek, zelfs niet lekker. Daarna liepen we nog wat rond en genoten van de verschillende ijsbeelden die over de hele stad verspreid staan, en we gingen biljarten. We kropen vroeg in ons bed om uit te rusten van een lange reisdag.

Thursday, January 21st
We left on Thursday with Spring (our friends' daughter, 17 years old and speaks some Chinese) on time to the airport. There everything went smoothly until we were in the plane. A 30 minute delay turned into a 3 hour delay. We were almost ready to change our destination, when we eventually took off.


When we arrived in Harbin, the cold seemed less extreme than we had expected. Immediately we saw the first ice sculpture right outside the airport. There was a driver there waiting for us. He came recommended by one of my Australian colleagues here. He brought us to a small hotel where he booked a 3 person room for us, for 220Y per night.
It was very ... well .. Chinese: at first sight everything looks fine, but don't check the corners or under the bed, or you'll run out screaming.


After that we needed some comfort-food and asked our driver if there were any Western-style restaurants nearby. He brought us to one that looked okay, but the food tasted quite bad. It was a Chinese version of how Western food tastes. After that we walked around for a bit and enjoyed the different ice sculptures throughout the city. We also went to play pool.

Vrijdag 22 januari

We begonnen de dag met een poging tot het verorberen van een traditioneel Chinees ontbijt. Dat bestaat uit een waterige rijstpap, die een beetje doet denken aan havermoutpap maar veel dunner is, met gepekelde groenten, gestoomd brood en een gekookt eitje. De pap eet je met de groenten om het geheel wat smaak te geven. Al bij al was het niet slecht, maar we besloten toch om de andere dagen iets anders te doen.

Daarna vertrokken we richting de Boedhistische tempels. Het was die dag erg koud dus hebben we er uiteindelijk maar één bezocht, maar het was toch een mooie uitstap. De tempel zelf is prachtig, met de typische Chinese daken en veelkleurige boordjes eronder. De drempels van de deuren zijn verhoogd, blijkbaar om boze geesten buiten te houden, en je mag er dan ook niet op stappen maar hoort erover te stappen. Er zijn verschillende kraampjes waar wierook verkocht wordt dat je dan in één van de grote open kachels steekt om de rook in vier richtingen te verspreiden. Het ritueel van het bidden is op zich niet erg verschillend van andere religies. De beelden zijn misschien iets rijkelijker beladen dan wij gewoon zijn.
Rond de tempel zijn een heel aantal kleine winkeltjes waar wierook en beeldjes verkocht worden. We kochten een pakje wierook en liepen daarna een willekeurige richting uit. Na een tijdje belandden we plots bij een Carrefour. Ik wist niet eens dat die er waren in China. We kochten er wat spulletjes voor het ontbijt de volgende dag (brood, gebakjes, ingemaakt fruit, enz.)

Daarna bezochten we de beroemde (toch onder Harbin toeristen) Sofia kerk. Het gebouw op zich is zeer mooi maar het werd heringericht als architectuurhistorisch museum. Voor 20 per persoon kon je zwart-wit foto's van het oude Harbin bekijken en de afgeschilferde verf aan de binnenkant van het kerkje bewonderen. Het renoveren van Russische kerken is duidelijk niet één van de prioriteiten van China. Al bij al zijn we denk ik een half uurtje binnen geweest, daarna hadden we het gezien. Vluchtend voor de kou dronken we daarna een kop koffie in een redelijk duur winkelcentrum. Grappig detail: ze hadden er ook een Leonidas winkeltje waar je zelfs 'Belgian SPA water' kon drinken. Ze vroegen 88 yuan voor 5 pralines.

Die avond werden we dan aan het hotel opgehaald door een klein busje om naar het Ijsfestival te gaan. Het duurde een klein uurtje voor we iedereen opgehaald hadden en op het Sun Island toekwamen. We kregen van de chauffeur een uur en half om het park te bezoeken, wat we zo kort vonden dat we gewoon zelf langer gebleven zijn.
De eerste indruk van het ijsfestival kan zeker magisch genoemd worden. Het is koud maar iedereen is vrolijk. Alle ijsbeelden worden opgevrolijkt door mooie lichtjes. Er zijn verschillende ijsglijbanen waarvan de grootste een kleine versie van de Chinese muur uitbeeld. We moesten meer dan een half uur aanschuiven in -25°, maar uiteindelijk was het echt de moeite. Je ging aan hoge snelheid de glijbaan af, door bochten en over glooiingen, om uiteindelijk te crashen in een hoop sneeuw. Uiteindelijk waren we stijf bevroren maar zo opgetogen dat de kou vergeten was.
Tussendoor konden we kort even opwarmen in een café barak met super hoge prijzen en een tijger/leeuwen/wolven show (spring even door deze hoepel, dat soort gedoe). Al bij al bleven we 2.5 uur waarna we verkleumd richting uitgang liepen.
Van zodra we het park verlieten werden we omsingeld door taxi chauffeurs. De vroegen prijzen die begonnen aan 200 (voor een auto met 5 passagiers!) en na lang onderhandelen van Spring en veel irritatie vonden we uiteindelijk een chauffeur die het wou doen voor 40. Toeristen afzetten is daar de regel, en als je er Westers uitziet wordt je automatisch in die categorie gezet. Maar wanneer ze merken dat je Chinees spreekt en weet waar je aan toe bent verandert die houding meestal wel. Het onderhandelen kan dan ook leuk worden, zoals we later nog merkten.

Die nacht sliepen we als roosjes.

Friday, January 22nd
We started our day with an attempt to eat the complementary traditional Chinese breakfast. This is a sort of watery rice-porridge with pickled vegetables, steamed bread and a boiled egg. The vegetables give the otherwise bland porridge some flavor. It wasn't bad, but we did decide to choose another option for the next couple of days. It wasn't really my companions' cup of tea.

After that we went to the Buddhist temples. It was quite cold that day, so we only visited one, but it was a nice trip. The temple itself was amazing, with the typical Chinese roofs and colorful trimmings. The thresholds for the doors are much higher than normal to keep evil spirits out. You're not allowed to step on them, otherwise you'd show the spirits how to get in.
There are stands that sell incense, which you can light in one of the big ornate fires to spread the smoke in 4 directions. The praying ritual is quite similar to other religions. The statues are a little better dressed than ours though.

After that we visited the Sofia church. It's a famous tourist attraction, though you wouldn't know it if you walked inside. It had some black-and-white pictures of old Harbin, but the rest of the building looked a mess. The paint was coming off the walls and the floor tiles were cracked. Renovating old, Russian churches is clearly not a priority in China.
After about half an hour inside, we'd had enough. Fleeing the cold we had a cup of coffee in a nearby mall.

That night, a little van picked us up at the hotel to bring us to the Ice Sculpture Festival Venue. It took about an hour before we picked up everyone an arrived at the Sun Island. The driver gave us 90 minutes to see everything, which was so short we just stayed longer and took a cab home.
At first sight, the place looked magical. It's cold, but everyone is cheerful. Every sculpture is lit up in different colors. There are different ice slides, of which the big one is a version of the Great Wall.We had to wait over half an hour in -13°F (-25°C), but it really was worth it. You went down at a dazzling speed, around sharp corners, to crash in a pile of snow. We were frozen stiff but so excited we hardly noticed the cold.


In between, we warmed ourselves in a café trailer with outrageous prices and a tiger/lion/wolf show (jumping through hoops, that sort of thing). In the end we only stayed for about two and a half hours after which we wobbled to the exit.


That night we slept like angels.

Zaterdag 23 januari

We begonnen de dag met een geïmproviseerd ontbijt. Thee en stokbrood met chocolade, wat ingemaakt fruit en gebakjes.

Daarna hadden we het geregeld dat onze chauffeur, meneer Wang (zelfde naam als onze huidige en vorige huisbaas) ons een aantal dingen zou laten zien die het bezichtigen waard waren. Uiteindelijk was dat één van de beste beslissingen die we namen. Voor 150 yuan heeft hij ons een aantal uur rondgereden en een heleboel dingen laten zien die de toeristen meestal missen. Zo was er een oorlogsmuseum dat zeer mooi verzorgd was en gratis te bezoeken. Het contrast met de kerk de dag ervoor was compleet. Hier was alles netjes, knap samengesteld en perfect onderhouden. Het documenteerde een aantal van de vreselijke dingen die de Japanners de Chinezen aangedaan hebben van 1931 tot 1945. Het blijkt duidelijk wat voor de Chinezen het herinneren waard is, en waarom de relatie tussen China en Japan nog steeds zo verzuurd is. De woorden 'anti-Japanese' en 'Japanse fascisten' duiken overal op, ook in recente teksten.

Hij nam ons ook mee naar een aantal gratis te bezoeken ijsbeelden en een tempel die we de dag ervoor niet bezocht hadden maar echt de moeite waard was. We trakteerden hem op lunch in een dumpling restaurant dat ik in de Lonely Planet (voor reizigers welbekend, een reisgids) ontdekt had en dat in twee jaar uitgegroeid is van een klein restaurantje tot een keten in Harbin. De dumplings waren heerlijk en zeer redelijk geprijsd.

We reden rond in de oude Russische buurten waar de oude gebouwen gerenoveerd worden om plaats te maken voor nieuwe winkelcentra, maar waar ook nog kleine café'tjes en winkeltjes met snuisterijen te vinden zijn.

Die avond, na een dutje in het hotel, trokken we naar een Russisch theater dat blijkbaar een soort Russische dans show had. Uiteindelijk bleek het weinig meer dan een plaats waar rijke(re) Chinezen bijeenkwamen om te kwijlen over schaars geklede Russische dames die was sexy dansten met of zonder paal/stoel/sofa. Tussendoor waren er echter ook prachtige optredens van echte dansers die het geheel enigzins de moeite waard maakten.
Het was een beetje een verspilling van 200 yuan per persoon, maar het gaat in de categorie van 'ervaringen van het typische moderne China'.

Die avond waren we aan het jokeren tot een uur of 1. Toen we uiteindelijk wouden gaan slapen hoorde ik dat in de kamer naast ons een gast toekwam. Die nacht hebben we kunnen ervaren hoe dun de muren in het hotel wel niet waren. We hoorden alles, zij gepraat, wat de persoon aan de andere kant van de telefoonlijn zei en zijn nachtelijke activiteiten met een zeker specimen van het andere geslacht. Tegen een uur of 4 begon hij aan zijn snurk sessie die duurde tot 8 uur 's ochtends. Veel geslapen hebben we die nacht dus niet, maar het was gelukkig de laatste nacht daar.

Zondag 24 januari

Die ochtend besloten we voor het ontbijt uit eten te gaan. We vonden een gezellig bakkerijtje dat ook koffie serveerde. Ze hadden een zeer uitgebreid gamma gebakjes en koekjes, zelfs degelijke croissants. Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik nog zo lekker ontbeten heb. Met ons buikje goed rond gingen we daarna via de mooie winkelstraat richting de rivier.

Daar aangekomen werden we aangesproken door een oudere vrouw die ons meeleidde naar een groep koetsen met paarden ervoor die ritjes maakten over het ijs naar de andere kant van de rivier. Ze vroeg 40 yuan per persoon wat we veel te veel vonden. Na een tijdje heen en weer gooien met nummers kregen we het naar beneden tot 30 voor ons drie.
Op de weg terug gingen we te voet, over grote barsten die er dreigend uitzagen maar we bedachten dat ijs dat koetsen kan dragen ook ons veilig zou laten overlopen.


Andrew en Spring wouden schaatsen en ondertussen ging ik nog wat winkeltjes in en uit om wat souvenirs te kopen, vooral cadeautjes voor Chinese vrienden hier. Het was een prachtige dag, niet zo koud als de vorige (amper -10 denk ik) en zonnig. De mensen waren vriendelijk en ik liep rond met een grote glimlach. Het was het perfecte einde van een mooi reisje.

Na de lunch verliep de rest iets minder goed. We hadden problemen met het vinden van de shuttle bus naar de luchthaven zodat we uiteindelijk een taxi moesten nemen (wat dubbel zoveel kostte) en Andrew verloor zijn portefeuille ergens (of hij werd gestolen). Maar na al dat gedoe geraakten we goed op tijd op de luchthaven, we konden nog plaatsen naast elkaar krijgen en de vlucht terug verliep vlekkeloos. We kwamen op tijd aan, moe maar tevreden.

China als toerist ervaren is helemaal anders dan er wonen, maar we hebben wel gemerkt dat het een groot verschil maakt als je de taal en de gewoonten kent. Je ontwikkelt een soort instinkt voor welke mensen je proberen bedotten en met welke je ruimte hebt voor onderhandelen. Het is een soort zesde zintuig dat bijvoorbeeld bij Spring al heel wat beter ontwikkeld is dan bij ons.
Het deed deugd om even uit Yantai weg te zijn, maar ook om terug te komen en te ontdekken dat Yantai echt thuis geworden is. Klein, provinciaal, niet echt modern maar ook charmant, niet-pretentieus en vooral vertrouwd.